بهترین اسپیکرهای بلوتوثی و چگونگی کار کرد آنها

تقویت کننده و اسپیکر بلوتوثی با قابلیت اتصال بی سیم بلوتوث که با یک یا چند تلفن هوشمند، تبلت، آی پاد یا رایانه وصل می شود. اندازه و انواع مختلفی دارد، از جمله مدل های با باطری قابل تعویض و یا مدل های قابل شارژ، همچنین دستگاه های با باطری کتابی. اسپیکر بلوتوث جریانهای صوتی دیجیتالی را از دستگاه اصلی دریافت می کند که معمولاً فشرده هستند. سپس از طریق بلندگوهای داخلی صدا را فشرده، رمزگشایی و تقویت می کند. در سالهای اخیر، اتصال بلوتوث در زندگی روزمره ما و نحوه گوش دادن به صدا (از طریق بلندگوها و هدفون) رواج یافته است. شاید با خود فکر کرده باشید که اسپیکر بلوتوثی شما دقیقاً چگونه کار می کند اگر با دمبل در این مطلب همراه باشید متوجه خواهید شد.

 

بلندگوهای بلوتوث چگونه کار می کنند؟

بلندگوهای بلوتوث هنگامی که با دستگاه های صوتی دیجیتال مجهز به بلوتوث مرتبط می شوند، صدا را بصورت بی سیم از طریق پروتکل بلوتوث دریافت می کنند. بلندگوهای BT صدای دیجیتال را از طریق انتقال بی سیم BT می پذیرند و آنرا تبدیل به آنالوگ صوتی می کنند؛ سپس آن را تقویت کرده و درست مانند بلندگوهای معمولی به صدا تبدیل کنید.

این مطلب برای درک نحوه عملکرد بلندگوهای بلوتوث و نحوه اتصال آنها به صورت بی سیم نوشته شده است. ما عمیق تر به عملکرد اسپیکر بلوتوث می پردازیم و چندین مثال اسپیکر BT را برای درک بیشتر خود بررسی می کنیم. علاوه بر این، ما مراحل لازم برای اتصال (جفت شدن) بلندگوهای بلوتوث به سایر دستگاه های بلوتوث خود را نیز لیست می کنیم.

 

 

در بحث طراحی، بلندگوهای بلوتوثی واقعاً تفاوتی با اکثر بلندگوهای فعال دیگر (با تقویت کننده های داخلی) ندارند. تفاوت بزرگ در انتقال بی سیم صدا از طریق بلوتوث به جای اتصال سیمی معمولی (یا سایر روش های بی سیم) است. هدف اصلی یک بلندگو این است که به عنوان یک مبدل عمل کند که انرژی الکتریکی (سیگنال های صوتی) را به انرژی موج مکانیکی (امواج صوتی) تبدیل کند. این امر صرف نظر از سیم دار یا بی سیم بودن اسپیکر صادق است. عنصر مبدل بلندگو درایور نامیده می شود. بلندگوها ممکن است اجزای دیگر زیادی (محفظه، کراس اوور، تقویت کننده و غیره) داشته باشند، اما مولفه اصلی که سیگنال های صوتی را به امواج صوتی تبدیل می کند، درایور است.

 

 

هر بلندگو با این عملکرد کار می کند: یک سیگنال صوتی آنالوگ (جریان متناوب) از درایور عبور می کند و باعث ایجاد حرکت متناسب در دیافراگم درایور می شود. حرکت دیافراگم هوا را در اطراف خود فشار داده و می کشد و به شکل موج امواج صوتی تولید می کند که شکل ولتاژ AC سیگنال صوتی را تقلید می کند.

این موارد مهم در طراحی بلندگو صرف نظر از نوع بلندگو ضروری است. تعداد درایورها؛ کراس اور شبکه؛ محفظه و فاکتور فرم؛ چگونه سیگنال خود را (سیم دار یا بی سیم) دریافت می کند، یا سایر مشخصات دیگری که یک بلندگو را از اسپیکر دیگر متمایز می کند. اکثریت قریب به اتفاق درایور های بلندگوها الکترودینامیکی هستند(در غیر این صورت “داینامیک” یا “کویل داینامیگ” هستند).

درایور اسپیکر کویل متحرک در تصویر زیر نشان داده شده و برچسب گذاری شده است.

 

درایور کویل داینامیک متحرک از سیم پیچ رسانا (سیم محکم پیچیده) متصل به غشای متحرک استفاده می کند. این سیم پیچ سیگنال صوتی (ولتاژ AC) را عبور می دهد و یک میدان مغناطیسی همزمان در داخل و اطراف آن از طریق القای الکترومغناطیسی ایجاد می شود.

میدان مغناطیسی متغیر با یک میدان مغناطیسی دائمی که توسط آهن ربا در درایور تأمین می شود در تعامل است و باعث می شود که سیم پیچ و دیافراگم به جلو و عقب نوسان کنند. در نتیجه درایور امواج صوتی تولید می کند که سیگنال صوتی اعمال شده را تقلید می کند.

توجه داشته باشید

که سیگنال صوتی که درایور بلندگو را هدایت می کند باید یک ولتاژ متغیر مداوم باشد. بنابراین، فقط سیگنال های صوتی آنالوگ می توانند درایورهای بلندگو را هدایت کنند. این امر زمانی اهمیت پیدا می کند که در توضیحات مبدل های دیجیتال به آنالوگ (DAC) در طراحی بلندگوی بلوتوث اشاره شده باشد.

 

 

کلاسهای بلوتوث

3 کلاس بلوتوث وجود دارد که باید از آنها آگاهی داشته باشید (کلاس 1، کلاس 2 و کلاس 3).

کلاس دستگاه بلوتوث محدوده بی سیم دستگاه و همچنین حداکثر محدودیت قدرت را تعیین می کند. کلاسها در جدول زیر شرح داده شده است:

 

محدوده فاصله بلوتوث

دامنه اتصال بلوتوث تا حد زیادی به کلاس آن بستگی دارد.

بلندگوهای بلوتوثی معمولاً متعلق به کلاس 2 (معمولی) هستند که برد 10 متر را مجاز می کند یا کلاس 1 (کمتر معمول) که برد 100 متر را مجاز می کند.

محدوده های دیگری نیز در فناوری بلوتوث وجود دارد (حداکثر تا 244 متر یا بیشتر) اگرچه بلندگوها به طور کلی یکی از دو محدوده ذکر شده در بالا را دارند.